Tryb rozkazujący tworzymy tylko dla 2.osoby liczby pojedyńczej i 2.osoby liczby mnogiej.

Dla 3.osoby istnieje także tzw. forma grzecznościowa.

Przegląd:

machen

liczba	pojedyńcza	mnoga
1. osoba	–	machen wir!
2. osoba	mach!	macht!
2. osoba	machen Sie!	machen Sie!

Tworzenie Imperativu dla 2.osoby l.poj.

Forma 2.os.l.poj. nie posiada końcówki osobowej, ani zaimka (opuszczamy ‚du’).

Przeważnie na końcu tej formy dodajemy ‚-e’ (w mowie potocznej często pomija się tą końcówkę), np.:

Frag(e) sie nach dem Weg!

przy czasownikach, których temat kończy się na -m, -n, -t, -d, -ig, -eln, ern końcówka -e jest obowiązkowa, np.:
Arbeite jetzt aber fleißiger!
Lächle!

Czasowniki mocne, przy których w trybie oznajmującym dochodzi do wymiany samogłoski tematowej ‚e’ na ‚i’ , w trybie rozkazującym zachowują ‚i’ oraz w większości przypadków nie otrzymują końcówki ‚e’, np.:
Gib mir sofort das Buch zurück!
Hilf mir beim Kochen!
Nimm das sofort weg!

Czasowniki mocne, przy których w trybie oznajmującym dochodzi do przegłosu samogłoski tematycznej (np. ich fahre – du fährst), w trybie rozkazującym nie otrzymują przegłosu, np.:
du fährst – fahre!

Uwaga!!!
Czasowniki sein, haben, werden przybierają następujące formy dla 2.osoby l.poj. w trybie rozkazującym:
Hab keine Angst! Es wird bestimmt nichts schlimmes passieren.
Sei doch einmal nett zu ihr!
Werde endlich ruhig!

Tworzenie Imperativu dla 2.osoby l.mnogiej

Tryb rozkazujący dla 2.osoby liczby mnogiej tworzymy poprzez odrzucenie zaimka osobowego (ihr), np.:
ihr geht – Geht!
ihr arbeitet – Arbeitet!
ihr trinkt – Trinkt!

Tworzenie Imperativu dla 1.osoby l.mnogiej oraz forma grzecznościowa

Forma rozkazująca 1.os.l.mn. oraz form grzecznościowych (pan, pani, państwo) jest prawie identyczna jak forma oznajmująca. Należy tylko zamienić miejscami czasownik i zaimek, np.:

wir gehen – Gehen wir!
wir trinken – Trinken wir!
wir arbeiten – Arbeiten wir!

Sie gehen – Gehen Sie!
Sie trinken – Trinken Sie!
Sie arbeiten – Arbeiten Sie!