Deklinacja słaba posiada następujące cechy.
- w przypadku deklinacji słabej nie występują przegłosy w l.mnogiej
- wg deklinacji słabej odmieniają się tylko rzeczowniki r.męskiego i żeńskiego (r.męski -tylko nieliczna część)
- rzeczowniki r.męskiego kończące się na -r oraz r.żeńskiego kończące się na -e, w l.mnogiej otrzymują tylko końcówkę -n (wyjątek: Herr -Herren)
- rzeczowniki przy deklinacji słabej otrzymują w l.mnogiej końcówkę -n lub -en
- rzeczowniki r.męskiego otrzymują także w l.poj. końcówkę -n lub -en, poza mianownikiem
- rzeczowniki r.męskiego zakończone na -e, np. der Junge, der Franzose
- rzeczowniki r.męskiego (obcego pochodzenia) zakończone na -ent, -ant, -at, -ist, np. der Polizist, der Dozent